Online verbondenheid voelen; het kan!

Het was een flinke uitdaging: van live trainen naar online trainen. Want hoe vertaal je die mate van interactie, de rollenspellen en de samenwerking met een trainingsacteur naar een kwalitatief goed werkend online programma? Voor trainer Rebekka van Hees was dit zeker wennen. Maar inmiddels ervaart ze juist meer keuzevrijheid.

Alweer een jaar geleden stond ik voor een groep van twaalf communicatieadviseurs. Eén daarvan had contact met het RIVM en vertelde: ‘de scholen gaan dicht!’ Er ontstond een discussie en veel onrust in de groep. Zelf geloofde ik het niet. Dat zulke maatregelen daadwerkelijk genomen zouden worden. Maar het bleek mijn laatste fysieke trainingsdag in vele maanden te zijn…

Oeps de trainster is verdwenen

Eén van de eerste live trainingen die ik weer gaf was in juni 2020 voor Hogeschool Windesheim waarin ik samen met communicatieprofessionals oefende met een trainingsacteur. Wat was het fijn om elkaar weer live te zien! Alleen niet iedereen kon of wilde komen.
Het bleek dat zowel de organisatie als het RIVM het niet verantwoord meer vonden met grote groepen bij elkaar te komen. Samen met de opdrachtgeefster besloten we de training adviesvaardigheden online voort te zetten. Dit was in eerste instantie onwennig… zo logde ik zelfs in één van de eerste sessies per ongeluk uit.

Toch merkte ik dat het fijn was - omdat er alleen maar online werd gewerkt - om tijd en ruimte met elkaar te hebben. Met elkaar te praten over hoe het écht ging en waar mensen tegen aan liepen bij het online werken. En zelfs om met een trainingsacteur online gespreksituaties te oefenen uit de praktijk. Want hoe reageer je als iemand je niet aankijkt online? Wat zeg je als iemand telkens afgeleid lijkt te zijn? Hoe kun je een collega aanspreken die niet oplevert wat hij had beloofd? Het bleek allemaal online te oefenen!

Deze gekke tijd geeft meer keuzevrijheid

Deze mail kreeg ik van een van de deelnemers nadat ze het online adviestraject volgde:

‘Ik kan wel zeggen dat ik het een waardevolle training vond en het mij toch een aantal nieuwe inzichten heeft gegeven waardoor ik nu beter in bepaalde gesprekken sta. Vooral de training met de acteur was heel erg waardevol en een eye-opener wat betreft de ‘blinde vlek’ die ik had over mijn manier van communiceren.’

En ik besef mij nu meer dat we niet zo ‘hard’ voor onszelf moeten zijn. We verrichten prachtig werk en gaan er altijd voor de volle 100 % voor, maar we kunnen niet altijd iedereen blij maken, zeker niet in zo’n grote organisatie.

Een quote die ik laatst tegenkwam in Flow magazine houd ik mezelf nu voor:

Ook ik heb voortschrijdend inzicht. Het is wel degelijk mogelijk om online waardevolle trainingen te geven. Mooi dat deze gekke tijd meer keuzevrijheid heeft gegeven. Al leek het soms echt anders.

Doorgaan met ontwikkelen en verbinden

Uiteindelijk is het de innerlijke houding en het vermogen tot verbinden met anderen dat elke training waardevol maakt. Fysiek of online, dat maakt niet uit. En ik ervaar, na een jaar Corona, dat vrijwel alle deelnemers van mijn trainingen er inmiddels zo in staan. Het alternatief, uitstellen van opleidingen tot het weer fysiek kan, is allang geen alternatief meer. Mensen willen door, willen leren, willen zich blijven ontwikkelen en verbinden.

Ontzettend fijn dat we over de streep zijn van het aanbieden en volgen van online trainingen (en andersoortige bijeenkomsten) en dat we ervaren dat het een prima oplossing is.

Het is belangrijk om in de intakefase te checken hoe een opdrachtgever/deelnemers aankijken tegen online werken. Want een goede training begint met je kunnen verbinden met wat is.

Auteur: Rebekka van Hees